Doordat er een kleine complicatie was besloot ik mijn eerste kind in het WG ter wereld te brengen. De weeën hielden aan. Een gynaecoloog luisterde en zei dat het kind nú geboren moest worden, dat ik moest persen. De vogels begonnen te fluiten en mijn zoon werd geboren, een beetje blauw, maar puntgaaf. Een beetje klein, maar zijn naam: Leonard, daar moest hij maar ingroeien. Dat is nu dertig jaar geleden.
Ik hoorde dat kort na de geboorte het WG gesloten werd. Leonard was een van de laatste kinderen die daar geboren waren. Zolang ik in Amsterdam woonde heb ik regelmatig opgekeken naar het raam van wat in uw beschrijving de ‘vrouwenkliniek’ heet. Leonard kreeg twee zusjes, we verhuisden naar Heemstede. Leonard groeide inderdaad in zijn naam – niemand heeft hem ooit Leo genoemd en hij werd een lange man net als zijn vader – en bleek hoogbegaafd. Hij is nu risicomanager bij een bank.
Corine Wepster