Op 12/14-jarige leeftijd, het was begin jaren zeventig, dronk ik te veel en was volkomen onhandelbaar. Ik werd opgenomen in Paviljoen 3. Ik werd wakker en wist niet wat ik zag: mensen die totaal in de war waren, destructieve mensen, een psychotische man die een stoel achter zich aansleepte, een vrouw die zwangerschapspsychose had, mensen vastgebonden aan bed.
Voor mij was het een schok, maar ik zag ook dat er warme aandacht aan de mensen werd gegeven. Gelukkig waren er aardige verzorgers J.F., A.S. en M., psycholoog in opleiding, arts in opleiding en verpleegkundige. Zij namen me zelfs mee naar huis, waarschijnlijk zagen ze wel dat ik daar niet op mijn plaats was en zij voelde de behoefte om daar iets aan te doen. Ook ben ik een keer weggelopen wat niet zo gemakkelijk was, helaas werd ik door dezelfde verpleegkundige M. achterna gezeten.
Ik ben daar ook jarig geweest en mocht kiezen, of uit eten, of een dagje uit met de verpleegkundige, ik koos voor het laatste en heb een heerlijke dag gehad. Ik heb daar ongeveer drie maanden gezeten. Er werd voor mij bemiddeld voor een baan als verzorgende in het St. Jacob tegenover Artis en voor een woning aan de Witte de Withstraat. Ik heb later nog een keer contact met die bijzondere mensen gehad, zij hadden een praktijk buiten de stad opgebouwd. Omdat ik hier nu dicht bij het WG woon kom ik regelmatig in deze buurt en soms komen al die herinneringen weer naar boven.
Anoniem