Wat een herkenbaar verhaal over de hekken waar je tegenaan stond als je op bezoek kwam! Mijn moeder lag in het WG toen ik vijf was en je moest een kaart hebben als je op bezoek kwam. Ik vond het als kind vreselijk om daar naar toe te gaan, alles zo streng.
In 1974 ben ik zelf in de apotheek van het WG gaan werken en wat heb ik het daar leuk gehad, veel gelachen maar ook gehuild. In 1983 meegegaan naar het AMC, wat was dat wennen zeg, van de gezellige buurt van het WG naar niks gezelligs.
Nog steeds heb ik moeite om naar het oude WG te gaan, ik word daar nog steeds een beetje verdrietig van.
Gerda Bruijn