Ik ben geboren in het vrouwenpaviljoen, al die paviljoens waren aparte gebouwtjes, dus voor longziektes, KNO, enz. In het poortje was een soort loket/kantoortje waar je aangiftes van geboorte of overlijden kon doen.
Later heb ik er nog een paar weken gelegen met een gebroken enkel. Toen er brand was in hotel Polen (19 mei, 1977) werden er ook slachtoffers naar het WG gebracht. Ik vond die grote witte houten banken buiten altijd zo mooi. Later kwam ik nog wel eens op de afdeling gynaecologie, maar ik moest ‘meeverhuizen’ naar het AMC waar mijn oudste zoon is geboren.
Gerdi Wind