Tag: paviljoen 2

Vooruitgang

In Paviljoen 2 waren de Neurologie en de Neurochirurgie gehuisvest. In datzelfde gebouw waren ook afdelingen voor EEG, EMG, echografie (klinische neurofysiologie), een laboratorium voor onderzoek naar spierziekten en een eigen Röntgenafdeling. Aan de (toen nog) Gemeente Universiteit was een wereldvermaard radioloog verbonden, professor Ziedses des Plantes, die diverse radiologische technieken op zijn naam had staan.

Desondanks bezat Paviljoen 2 een eigen afdeling voor Neuroradiologie onder leiding van de neurochirurg professor Noordenbos en in feite gerund door de voortreffelijke laborante Paula Jongert. Van Paula leerden wij, assistenten, hoe je een cervicale punctie moest doen ten behoeve van luchtencefalografie (lucht in de hersenkamers brengen) en ook hoe je een directe carotis punctie moest doen waardoor contrastvloeistof in de halsslagader gespoten kon worden. Dit laatste om het vaatpatroon in de hersenen zichtbaar te maken. Dat waren in die tijd de mogelijkheden om bijvoorbeeld een tumor te lokaliseren of een afwijkend patroon in bloedvaten.
Dit speelde zich af in de 60er en begin 70er jaren van de vorige eeuw. Nadat in 1971 de EMI-scan op de markt kwam, later gevolg door de MRI-scan, zijn bovengenoemde neuroradiologische technieken obsoleet geworden. Hoe snel kunnen nieuwe ontwikkelingen gaan en hoe extreem patiëntvriendelijker zijn onze hedendaagse technieken. En dit is bepaald niet het enige voorbeeld van de enorme vooruitgang in kennis en mogelijkheden. Jammer, maar onafwendbaar is, dat de gezondheidszorg alleen maar duurder zal worden als niet zal worden bepaald wat nog wel mag en wat niet meer.

J. Overweg

Weekenddienst

Ook in de weekends werden alle patiënten die waren opgenomen in Paviljoen 2 gezien. In die 60er en 70er jaren was de zaterdag nog een werkdag waarop de Chef de Clinique, Louise van Trotsenburg met de assistenten van de vrouwenafdeling langs de bedden ging. Een assistent trof het als hij of zij het eerst aan de beurt kwam, bij pech was je de laatste en liep je pas aan het eind van de middag visite met het afdelingshoofd.

Ook op de afdeling van professor Biemond werden de patiënten op zaterdag en op zondag bezocht. Als de toestand dat toeliet liet de hoogleraar de zondagse visite over aan zijn assistent. Daar kwam bij dat op zondag Ajax voetbalde. Professor Biemond had met enkele vrienden een jaarkaart voor De Meer. De afspraak was dat de hoogleraar en zijn assistent bij toerbeurt weekenddienst zouden doen voor de afdeling.
In feite bepaalde het speelschema van Ajax wie er dienst had. Dat werd op een elegante manier op gelost, op vrijdag voorafgaand aan de speeldag van Ajax vroeg professor aan zijn assistent: “Ik geloof dat ik vorig weekend dienst had?” Daarop was het antwoord van de assistent natuurlijk: “Ja professor.”

J. Overweg

B-opleiding

Ik heb hier in 1971-73 de Opleiding tot B-verpleegkundige gedaan. Voornamelijk in Paviljoen 2 en 3. Deze waren erg oud en alles werd steeds achter slot en grendel afgesloten. Men liep hier met grote sleutelbossen. Wat ik me herinner is dat de isoleercellen van de mannenafdeling verschrikkelijk waren. Smalle hoge ruimtes, de bedden waren vastgeklonken aan de grond, ergens hoog aan de muur was een klein raampje.

Voor de mensen die in de isoleercel terecht kwamen was dit het ergste wat je kon overkomen. Men was toen erg streng en ouderwets.
Er kwamen wel nieuwe bewegingen op gang. Je had er de patient staff meetings: patiënten werden meegenomen naar college om hun ‘case’ aan toehoorders te vertellen, zogenaamd vrijwillig, de meeste hielden daar niet van. Wie dat wel interessant vond was Jan Arends (bekend van zijn boek Keefman en zijn sprong/val van het dak van een pand op het Roelof Hartplein). Op het WG is het eerste Verpleeg Collectief ontstaan, dat pleitte voor de rechten van de patiënten en (l.l.)-verpleegkundigen. Met oude bedden kwamen ze in optocht naar het Leidse Plein, en men ging het land in om actie te voeren.

Verder kan ik me herinneren dat er een badhuis op het terrein was waar de handdoeken klaar lagen die je gewoon kon gebruiken. Het was nog niet vanzelfsprekend dat iedereen een eigen douche had, dus het was wel handig om daar, als het zo uitkwam, gebruik van te maken.

Corrie van Eijl